اهمیت، ضرورت و جایگاه امامت در نگاه حضرت صدیقه طاهره(س)

امامت در اندیشه الهی و ربانی حضرت فاطمه(س) جایگاه و منزلت بی‌بدیلی دارد که مبین اهمیت و ضرورت آن در نظام معرفتی آن بانوی بزرگ اسلام است. جنبه‌ها و مؤلفه‌های ایمانی مورد تصدیق ایشان برای زیست مؤمنانه متنوع و بسیار بوده و از محوری‌ترین آنها امامت اهل‌بیت(ع) است. اهمیت و ضرورت باور به مقام رفیع امامت و معرفت نسبت به این موضوع در کلام حضرت صدیقه طاهره(س) بسیار مشهود است. آن‌چنان‌که در خطبه فدکیه منش فردی و رفتار سیاسی ایشان در لایه‌های کارکردی مبین وجود یک نظام منسجم و پیوسته به مقوله پیشوای امت اسلامی است. برشمردن جنبه‌های مختلف فلسفه تشریع و برجسته کردن حوزه عمومی و اجتماعی در علل تشریع عناصری مانند امر به معروف و نهی از منکر برای تأمین مصلحت جمعی و ممانعت از ترتب مفاسد و قصاص برای صیانت از خون انسان‌ها، مشیر به یک فلسفه اجتماعی در نظام اندیشه‌ای آن حضرت است که مرکز ثقل آن وجود ولی صالح و امام راشد و راقی در رأس امت است. وجود امام برای حفظ انسجام امت منوط به پذیرش ولی و امام از سوی مردم و اعانت خواص در نظام کارگزاری است. در این مقاله با محور قرار دادن کلمات نورانی حضرت صدیقه طاهره(س) در خطبه فدکیه و رفتار ایشان در طول زندگی، منزلت و اهمیت و ضرورت امامت از منظر این بانوی بزرگوار مورد واکاوی قرار می‌گیرد.